رابطه اختلال شنوايي و گفتار
دانشمندان در یک پژوهش جدید کشف کرده‌اند کودکانی که دچار مشکلات خواندن و نوشتن هستند، یا افرادی که به خوانش‌پریشی، یا “دیسلکسیا”(Dyslexia) مبتلا هستند، ممکن است مشکلات شنوایی نیز داشته باشند.
به گزارش ایسنا و به نقل از تلگراف، محققان در دانشگاه کاونتری در این پژوهش دریافتند که 25 درصد از شرکت کنندگان بین 8 تا 10 سال که مشکل خواندن داشتند، دارای نارسایی شنوایی خفیف هستند که والدین و معلمان‌شان از آنها اطلاعی ندارند.
در یک پژوهش که بر روی 196 نوجوان انجام شد، مشخص شد که یک چهارم از آنهایی که به “دیسلکسیا” مبتلا هستند دارای مشکلات شنوایی تشخیص داده نشده بوده و یک سوم کودکانی که عفونت‌های مکرر گوش را تجربه کرده بودند در خواندن و نوشتن مشکل داشتند.
این محققان می‌گویند که مشکلات شنوایی می‌تواند سبب شود تا دانش آموزان نتوانند درک کنند که چگونه صداها و زبان می‌توانند بر روی کاغذ به کلمه تبدیل شوند.
دکتر “هلن بیدمور”، نویسنده این پژوهش اظهار کرد: “بسیاری از کودکان در مدرسه ممکن است دارای کم شنوایی خفیف ناشناخته ای باشند که امکان رسیدگی به برنامه‌های درسی را برای آنها دشوار می‌کند.”
محققان می‌گویند که با استفاده از روش‌های غربالگری شنوایی کنونی نمی‌توان این کودکان را شناسایی کرد و به والدین توصیه می‌شود که برای شناسایی این مشکل در کودکان خود، شنوایی آنها را به صورت دقیق‌تر و بیشتری آزمایش کنند.
کاهش شنوایی خفیف و متوسط باعث می‌شود که درک گفتار مشکل به نظر برسد، به خصوص در محیط کلاس درس با سر و صداهای پس زمینه و عوامل دیگری که باعث پرت شدن حواس می‌شود.
بنابراین کودکان مبتلا به عفونت‌های مکرر گوش و مشکلات مربوط به شنوایی دقیقا در زمانی که این اطلاعات در مراحل اولیه یادگیری خواندن بسیار مهم است، دچار مشکل می‌شوند.
این پژوهش در Developmental Science منتشر شده است.
