سکته گوش

یک صدای تق بلند را در گوش خود احساس می‌کنید و پس از آن جز سکوت مطلق هیچ صدای دیگری نمی‌شنوید. شاید برای بسیاری این اتفاق عجیب باشد، اما برای آنها که دچار سکته یا کم‌شنوایی ناگهانی گوش شده‌اند، بسیار آشناست.

سکته گوش به ناشنوایی ناگهانی حسی ـ عصبی گفته می‌شود که دلیل شناخته‌شده‌ای ندارد و معمولا در یک گوش به شکل سریع و ناگهانی یا در مدت زمان چند روز اتفاق می‌افتد. البته این نوع از کم‌شنوایی معمولا با احساس گیجی و زنگ گوش همراه است. همچنین در بیش از 90 درصد موارد، کم‌شنوایی ایجاد شده یکطرفه است.
اگر افت شنوایی به صورت ناگهانی به طور معمول در عرض 72 ساعت ویا چند روز رخ دهدنشان دهنده رخداد کم شنوایی ناگهانی است و می بایست در سریع ترین زمان ممکن مورد بررسی قرار گیرد.
شکایت رایج بیماتر احساس کم شنوایی در یک گوش در هنگام بیدار شدن از خواب است که ممکن است همراه با احساس کیپ شدن گوش و یا وزوز باشد.
در تاریخچه این بیماران معمولا سابقه عفونت های ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی (سرماخوردگی) چند روز قبل از رخداد این بیماری دیده می شود.
وقتی اختلالی در گوش می شود معمولا با درد شدیدی همراه است. این شرایط ممکن است ناشی از بیماری های مختلفی باشد که گاهی بسیار جدی اند. گاهی هم ممکن است گوش بدون هیچ نشانه مشخصی دچار مشکل شود. شاید افراد را در دور و اطرافتان دیده اید که ناگهان بدون هیچ دلیلی شنوایی یک گوششان را از دست داده اند.پزشکان به این پدیده سکته گوش می گویند. اگر چه این مشکل خود به خود برطرف می شود و شنوایی فرد پس از مدتی تا حد زیادی بازمی گردد اما سکته گوش مساله ای نیست که بتوان نادیده اش گرفت چون ممکن است به قیمت از دست دادن همیشگی شنوایی تمام شود.
بدون شک یکی از تلخ ترین تجربه هایی که می توان برای هریک از ما به صورت ناگهان و بدون هیچ زمینه قبلی پیش بیاید، ناشنوایی یا کاهش شنوایی یک طرفه است. البته این نوع کاهش شنوایی معمولا در یک گوش اتفاق می افتد اما نکته مهمتر اینکه ابتلا به بیماری ویروسی ، عفونت های گوش و نیز مصرف بعضی از داروها می تواند منجر به ناشنوایی ناگهانی شود اما در بیشتر موارد چنین عارضه ای بدون دلیل مشخص ودر شرایط استرس زا که منجر به اختلال های سیستم ایمنی بدن می شود، اتفاق می افتد.

تشخیص سکته گوش از طریق انجام آزمایش شنوایی نزد متخصص شنوایی‌شناس امکان‌پذیر است. در واقع اگر آستانه شنوایی در سه فرکانس متوالی بیش از 30 دسی‌بل افت نشان دهد، کم‌شنوایی ناگهانی رخ داده است. جالب آن که این اختلال بیشتر در دهه چهارم و پنجم زندگی افراد رخ می‌دهد.
درمان ناشنوایی گوش زمانی مطرح می شود که بتوان التهاب گوش داخلی را کم کرد. در غیر این صورت برای این مشکل درمان قطعی وجود ندارد. برای برطرف کردن این بیماری از روش جراحی استفاده نمی شود اما درمان دارویی ممکن است بسیار کمک کننده باشد. اما شانس درمان در سه روز اول بیشتر است. ترکیبات مختلف کورتیکواستروئیدی داروی اصلی برای درمان این بیماری است.
از انجا که تصور می شود دلیل اصلی ناشنوایی ناگهانی، کاهش خون رسانی یا اکسیژن رسانی به سلول های گوش داخلی است، اما عده ای از محققان استفاده از کاربوژن را توصیه می کنند. کاربوژن ترکیبی از اکسیژن و دی اکسید کربن است که گفته می شود استنشاق آن باعث بهتر شدن اکسیژن رسانی به گوش داخلی می شود. لازم به یادآوری است که همانند استروئیدتراپی، استفاده از کاربوژن نیز ممکن است برای همه بیماران مفید نباشد.